Recess week in Myanmar
Door: Frank Smit
10 Oktober 2016 | Myanmar, Myanaung
De afgelopen weken stond er een dikke streep onder week 8 van het semester, ook wel bekend als recess week. Voor lokale studenten is deze vrije week een mogelijkheid om aan projecten te werken en achterstand goed te maken. Voor internationale studenten is recess week een mogelijkheid om te reizen, wat vrijwel iedereen dan ook doet. Enkele weken geleden had ik voor mezelf besloten om tijdens recess week af te reizen naar Myanmar. Waarom Myanmar? Omdat Myanmar het minst toeristische land van Zuid-Oost Azië is. Het is een land dat zich nog op vele gebieden aan het ontwikkelen is, waardoor het toerisme nog lang niet zo massaal is als in bijvoorbeeld Thailand. Sterker nog, het is pas sinds 2011 toegankelijk voor toeristen en sommige delen zijn nog steeds niet toegankelijk. Het krijgen van een visum was dan ook iets lastiger dan voor andere landen, maar na een bezoek aan de ambassade was ik welkom in Myanmar :) De week voor vertrek kwam er een Nederlander in het nieuws die was gearresteerd wegens heiligschennis (3 maanden cel). Door de vele tags op Facebook was ik gewaarschuwd. Thanks iedereen....
Uiteindelijk had ik een groep gevormd met 6 andere jongens meiden uit Amerika, Litouwen, Frankrijk, België en Zweden. Het vertrek stond gepland op 30 september om 7.20 vanuit Singapore om vervolgens rond 9 uur te landen in Yangon, de belangrijkste stad van Myanmar. Hier hebben we 2 dagen doorgebracht en hebben we verschillende pagoda's (tempels), een markt, een meer en Chinatown bezocht. Het absolute hoogtepunt voor mij was echter de 3 uur durende circle train, die ons de hele stad liet zien. Deze trein wordt voornamelijk gebruikt door locals om van A naar B te komen en is dan ook spotgoedkoop, zo'n 20 cent! Tijdens onze treinrit zagen we ook de armoedigere delen van de stad en het viel ons daar op dat iedereen bijzonder vriendelijk is en dankbaar dat we ervoor hadden gekozen om Myanmar te bezoeken. Een zeer bijzondere ervaring omdat het contrast tussen de buitenwijken en het centrum qua ontwikkeling erg groot is. Yangon is een vrij chaotische stad en duidelijk nog niet zo ontwikkeld als andere Aziatische steden - het is dan ook helemaal geen toeristische stad. Desalniettemin was het zeker een bezoek waard, alleen al door de zeer vriendelijke bevolking (een verademing ten opzichte van Bangkok).
Na Yangon gingen we met de nachtbus naar Bagan, bekend vanwege de vele tempels in de omgeving. Tussen 800 en 1300 zijn er rondom dit plaatsje meer dan 10000 tempels gebouwd, waarvan er nog 2000 over zijn. De ene tempel is in een betere staat dan de andere, wat voornamelijk te danken is aan aardbevingen in de directe omgeving (de meest recente in augustus '16). De nachtbus in Myanmar is al een ervaring opzich. Ze doen hier blijkbaar niet aan snelwegen want het was nogal een bumpy ride. Gelukkig wist ik tussen het gestuiter door toch nog een paar uur te slapen. We kwamen rond 05.00 aan in Bagan en we gingen meteen door naar een van de bekendste tempels en tevens een uitzichtpunt voor de zonsopgang. Aanvankelijk waren we alleen op de tempel, maar vlak voordat de zon op kwam werd de tempel overgenomen door een Chinese invasie gewapend met iPads en professionele camera's. De indrukwekkende zonsopkomst maakte gelukkig een hoop goed (Google: Bagan Sunrise). Daarna zijn we naar ons hostel gegaan en hebben we de rest van de dag doorgebracht op een e-bike, een elektrische scooter waarmee we de omgeving hebben verkend en de belangrijkste tempels hebben bezocht. Deze dag staat inmiddels bekend als Fast & Furious Bagan drift ;). De dag erna hadden we een uitstapje naar Mount Popa op ongeveer twee uur rijden van Bagan. Dit is een berg die te beklimmen is met een trap, waarbij je onderweg talloze aapjes tegenkomt. De aapjes waren vrij agressief en probeerden vooral dingen te stelen, wat eigenlijk ook wel weer grappig was. Toen we terugkwamen kon ik het niet laten om nog voor een paar uur een e-bike te huren en de omgeving onveilig te maken met mijn roekeloze rijgedrag. 'S avonds mochten we weer met de nachtbus, ditmaal richting Kalaw. Al met al is Bagan een schitterende plek die het massatoerisme nog niet heeft bereikt, maar dat begint langzaam aan wel te komen.
Na een dramatische nachtbusrit waarin de weg nog slechter was dan de vorige keer, kwamen we rond een uur of 4 's nachts aan in Kalaw, om vervolgens nog een paar uur te slapen voordat de wekker zou gaan rond 7 uur. We hadden namelijk gepland om 3 dagen met een gids te voet vanuit Kalaw naar onze volgende bestemming Inle Lake te gaan. Ik kan alvast verklappen dat dit het absolute hoogtepunt van de trip was. We hebben drie dagen gewandeld door een prachtig landschap en geslapen bij gezinnen zonder elektriciteit. Ik ben zo'n 100 keer bijna op mn smoel gegaan omdat het ontzettend glad was bergop en ik besloten had om de tocht op mijn Nikes te doen. Een slechte beslissing achteraf. Toch was de trip zeker de moeite waard omdat we dwars door een minder ontwikkeld deel van Myanmar liepen waar men nog geen heet water heeft en elektriciteit sporadisch voorkomt. Na drie dagen wandelen door weer en wind, bloedzuigers te hebben ontweken en vooral erg te hebben genoten van de prachtige omgeving kwamen we aan bij Inle lake. Wat de tocht extra leuk maakte was dat we beschikten over een privé kok die ons voorzag van heerlijke lokale maaltijden bij de mensen waar we overnachtten.
Nadat we waren aangekomen bij Inle lake besloten we om meteen maar een 3 uur durende boat tour te doen om de omgeving te verkennen. Tijdens deze tour hebben we het grootste deel van het meer gezien en de toeristische trekpleisters bij het meer bezocht, wat voornamelijk bestond uit ambachtslieden die sigaren, zilveren producten en lokale kleding maakten. De vissers hier hebben een aparte manier om hun boot vooruit te bewegen door een bepaalde beweging te maken met hun voet, waardoor een stok de boot aandrijft. Geinig om te zien en rustig in een boot zitten was wel een welkome afwisseling na 70 kilometer te hebben gelopen in 3 dagen. 'S avonds was iedereen dusdanig moe dat we vroeg naar bed gingen, met het vooruitzicht op een wekker die 05.00 af zou gaan voor een zonsopgang. Toen de wekker ging besloot ik om deze te skippen en wat extra slaap te pakken na de afgelopen vermoeiende dagen. De tweede en laatste dag in het Inle lake gebied hebben we gefietst door de omgeving en gegeten bij een lokale wijnbrouwerij. Toch nog even de Nederlander uitgehangen door de fiets te pakken, haha. Daarna nog een Burmese (Myanmarese) massage gehad, wat iets anders uitpakte dan verwacht. Ik verwachtte een ontspannende massage maar de massage bleek vooral te bestaan uit een masseur die over me heen liep. Toch ook wel weer een ervaring. Daarna zijn we met de nachtbus weer naar Yangon gegaan en hebben we tijdens de laatste dag de bekende Shwedagon pagoda bezocht (Google) en zijn we 's avonds toch maar een keertje naar de kroeg geweest ter ere van een verjaardag. Zondag 9 oktober vlogen we terug en inmiddels ben ik weer veilig in Singapore.
Al met al hebben we in een recordtempo het grootste toegankelijke deel van het land gezien en het was de moeite zeker waard. Vooraf had ik geen idee wat ik moest verwachten van Myanmar omdat er nog niet heel veel bekend is over dit land, maar het heeft al mijn verwachtingen overtroffen. En over de heiligschennis, zolang je netjes je schoenen en sokken uitdoet bij een tempel is er niks aan de hand. Hoewel dit verslag lang is staan een groot deel van mijn ervaringen er niet in, omdat het teveel is om op te noemen.
Verder ben ik nog naar Bintan (Indonesië) en Bangkok geweest, heb ik de formule 1 race live gezien en gaat alles wel zijn gangetje.
Uiteindelijk had ik een groep gevormd met 6 andere jongens meiden uit Amerika, Litouwen, Frankrijk, België en Zweden. Het vertrek stond gepland op 30 september om 7.20 vanuit Singapore om vervolgens rond 9 uur te landen in Yangon, de belangrijkste stad van Myanmar. Hier hebben we 2 dagen doorgebracht en hebben we verschillende pagoda's (tempels), een markt, een meer en Chinatown bezocht. Het absolute hoogtepunt voor mij was echter de 3 uur durende circle train, die ons de hele stad liet zien. Deze trein wordt voornamelijk gebruikt door locals om van A naar B te komen en is dan ook spotgoedkoop, zo'n 20 cent! Tijdens onze treinrit zagen we ook de armoedigere delen van de stad en het viel ons daar op dat iedereen bijzonder vriendelijk is en dankbaar dat we ervoor hadden gekozen om Myanmar te bezoeken. Een zeer bijzondere ervaring omdat het contrast tussen de buitenwijken en het centrum qua ontwikkeling erg groot is. Yangon is een vrij chaotische stad en duidelijk nog niet zo ontwikkeld als andere Aziatische steden - het is dan ook helemaal geen toeristische stad. Desalniettemin was het zeker een bezoek waard, alleen al door de zeer vriendelijke bevolking (een verademing ten opzichte van Bangkok).
Na Yangon gingen we met de nachtbus naar Bagan, bekend vanwege de vele tempels in de omgeving. Tussen 800 en 1300 zijn er rondom dit plaatsje meer dan 10000 tempels gebouwd, waarvan er nog 2000 over zijn. De ene tempel is in een betere staat dan de andere, wat voornamelijk te danken is aan aardbevingen in de directe omgeving (de meest recente in augustus '16). De nachtbus in Myanmar is al een ervaring opzich. Ze doen hier blijkbaar niet aan snelwegen want het was nogal een bumpy ride. Gelukkig wist ik tussen het gestuiter door toch nog een paar uur te slapen. We kwamen rond 05.00 aan in Bagan en we gingen meteen door naar een van de bekendste tempels en tevens een uitzichtpunt voor de zonsopgang. Aanvankelijk waren we alleen op de tempel, maar vlak voordat de zon op kwam werd de tempel overgenomen door een Chinese invasie gewapend met iPads en professionele camera's. De indrukwekkende zonsopkomst maakte gelukkig een hoop goed (Google: Bagan Sunrise). Daarna zijn we naar ons hostel gegaan en hebben we de rest van de dag doorgebracht op een e-bike, een elektrische scooter waarmee we de omgeving hebben verkend en de belangrijkste tempels hebben bezocht. Deze dag staat inmiddels bekend als Fast & Furious Bagan drift ;). De dag erna hadden we een uitstapje naar Mount Popa op ongeveer twee uur rijden van Bagan. Dit is een berg die te beklimmen is met een trap, waarbij je onderweg talloze aapjes tegenkomt. De aapjes waren vrij agressief en probeerden vooral dingen te stelen, wat eigenlijk ook wel weer grappig was. Toen we terugkwamen kon ik het niet laten om nog voor een paar uur een e-bike te huren en de omgeving onveilig te maken met mijn roekeloze rijgedrag. 'S avonds mochten we weer met de nachtbus, ditmaal richting Kalaw. Al met al is Bagan een schitterende plek die het massatoerisme nog niet heeft bereikt, maar dat begint langzaam aan wel te komen.
Na een dramatische nachtbusrit waarin de weg nog slechter was dan de vorige keer, kwamen we rond een uur of 4 's nachts aan in Kalaw, om vervolgens nog een paar uur te slapen voordat de wekker zou gaan rond 7 uur. We hadden namelijk gepland om 3 dagen met een gids te voet vanuit Kalaw naar onze volgende bestemming Inle Lake te gaan. Ik kan alvast verklappen dat dit het absolute hoogtepunt van de trip was. We hebben drie dagen gewandeld door een prachtig landschap en geslapen bij gezinnen zonder elektriciteit. Ik ben zo'n 100 keer bijna op mn smoel gegaan omdat het ontzettend glad was bergop en ik besloten had om de tocht op mijn Nikes te doen. Een slechte beslissing achteraf. Toch was de trip zeker de moeite waard omdat we dwars door een minder ontwikkeld deel van Myanmar liepen waar men nog geen heet water heeft en elektriciteit sporadisch voorkomt. Na drie dagen wandelen door weer en wind, bloedzuigers te hebben ontweken en vooral erg te hebben genoten van de prachtige omgeving kwamen we aan bij Inle lake. Wat de tocht extra leuk maakte was dat we beschikten over een privé kok die ons voorzag van heerlijke lokale maaltijden bij de mensen waar we overnachtten.
Nadat we waren aangekomen bij Inle lake besloten we om meteen maar een 3 uur durende boat tour te doen om de omgeving te verkennen. Tijdens deze tour hebben we het grootste deel van het meer gezien en de toeristische trekpleisters bij het meer bezocht, wat voornamelijk bestond uit ambachtslieden die sigaren, zilveren producten en lokale kleding maakten. De vissers hier hebben een aparte manier om hun boot vooruit te bewegen door een bepaalde beweging te maken met hun voet, waardoor een stok de boot aandrijft. Geinig om te zien en rustig in een boot zitten was wel een welkome afwisseling na 70 kilometer te hebben gelopen in 3 dagen. 'S avonds was iedereen dusdanig moe dat we vroeg naar bed gingen, met het vooruitzicht op een wekker die 05.00 af zou gaan voor een zonsopgang. Toen de wekker ging besloot ik om deze te skippen en wat extra slaap te pakken na de afgelopen vermoeiende dagen. De tweede en laatste dag in het Inle lake gebied hebben we gefietst door de omgeving en gegeten bij een lokale wijnbrouwerij. Toch nog even de Nederlander uitgehangen door de fiets te pakken, haha. Daarna nog een Burmese (Myanmarese) massage gehad, wat iets anders uitpakte dan verwacht. Ik verwachtte een ontspannende massage maar de massage bleek vooral te bestaan uit een masseur die over me heen liep. Toch ook wel weer een ervaring. Daarna zijn we met de nachtbus weer naar Yangon gegaan en hebben we tijdens de laatste dag de bekende Shwedagon pagoda bezocht (Google) en zijn we 's avonds toch maar een keertje naar de kroeg geweest ter ere van een verjaardag. Zondag 9 oktober vlogen we terug en inmiddels ben ik weer veilig in Singapore.
Al met al hebben we in een recordtempo het grootste toegankelijke deel van het land gezien en het was de moeite zeker waard. Vooraf had ik geen idee wat ik moest verwachten van Myanmar omdat er nog niet heel veel bekend is over dit land, maar het heeft al mijn verwachtingen overtroffen. En over de heiligschennis, zolang je netjes je schoenen en sokken uitdoet bij een tempel is er niks aan de hand. Hoewel dit verslag lang is staan een groot deel van mijn ervaringen er niet in, omdat het teveel is om op te noemen.
Verder ben ik nog naar Bintan (Indonesië) en Bangkok geweest, heb ik de formule 1 race live gezien en gaat alles wel zijn gangetje.
-
10 Oktober 2016 - 17:05
Irma :
Ha die Frank wat een leuk verslag heb je weer gemaakt,heb een indruk hoe je het heb gehad afgelopen week groetjes mam. -
18 Oktober 2016 - 22:44
Vera:
Die ervaring pakken ze je niet meer af! Bijzondere reis!
-
04 November 2016 - 10:45
Elly Slagter:
Wat een geweldige ervaring Frank.
Leuk geschreven.
succes hoor, groeten van ons allemaal Elly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley